යශෝ දෙවි මවු

දේදුන්නේ පාට තැවරිලා 

ඒ පාටින් මල් පිපිලා 

හැමදාමත් හිමිදිරියේ 

ඇවිද්ද පාපොඩි 

යශෝ දෙවි මවු තුරුලට 

අපි 

මතකයි මා බාල කාලේ 

මේ පාසල් මවු බිමේ 

දිවගියා  පැන්චියන් විලසින්.....

අයෙමත් ආදරෙන් 

කුමරු හිරු පායනවා 

ඒ මල් පිරි උයනට 

මගේ පා සටහන් තියන්නට,

දුව පැන  නටන 

පුංචි කුමරියන්ට 

අකුරුකරන්නට 

සදාදර බැතියෙන් 

|

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|වැජබෙ මවුනි යශෝදරා
එදා හැදුනු ඔබේ තුරුලේ මා 
අද ඔබේ දරුවන්ට මවක් වෙන්නම්
  පෙර මග මන් බලා 

මේ දවස්වල අපි  training.ඒ නිසා මට chance එකක් හම්බුනා මගේම ස්කෝලෙට උගන්නන්න යන්න ...එක හරිම අමුතු අත්දැකීමක්..ජිවිතේ ඉගෙන ගත්ත , යාලුවෝ එක්ක පිස්සු නටුව ඉස්කෝලේ ගුරුවරයෙක් වෙලා ඒ පන්ති කාමර වලටම යද්දී.....
අයෙත් මගේ පාසල් ජිවිතේ මතක් වුන..මගේ ස්කොලේ ගැන ආඩම්බරයක් ඇති වුන...මේ එක ගැන ලියවුන පුංචි කවියක්....
මේක ලියන්න මට මගේ යාලුවෙකුත් සහයෝගය දුන්න.එයටත් ස්තුතියි කියනවා ...

හදවත ගැහෙන රාවේ

ආදරේ
දොරේ ගලලා
හදවත
ගැහෙන රාවේ 
හිතට දැනුන
දවසේ ඉදන් 
තාමත්
ඇහෙන්නේ
ඒ හඩමයි 
ඒ පපු තුරේ හැංගෙන්න තාමත්
මේ දගකාරිට ඕන තමයි
එත්

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
---------------------------------------------------------------

ලං වෙන්න ලං වෙන්න දුරස් වෙන හින්දා
තනි වෙච්ච හංසි ඔබේ දුරින් හිද හැඩුවා
දෙනෙත් පෙති අඩවන්ව නුබේ සුවඳ වින්දා 
හීනෙනුත් නුබ ඇවිත් සිප ගත්තු හන්දා

ආදරය - අනාදරය

පුද දුන් සෙනේ වරදක් වූයේ කොතනි 

සසරේ පුරුද්දට හමුවුයේ  ඇයිද  හිමි
පදනම් දමා ආදරේ කොටු කල නොහැකි
ඔබේ සතුට වෙනුවෙන් දුර ඇදෙන්නෙමි 

  

 සතුට ඉරි තලා නියගය ආවාදෙන් 
දුර ගිය ඔබේ මතකය මිය නොයෙද්දෙන්
දින සති ගෙවී කාලය ඉගිලී යද්දෙන්
විය හැකි හොදම දේ සිදුවී මා මියයද්දෙන්

 

 මගේ මතක දුක් කදුලක් නොවේවා
නෙත දැල්වෙන සතුට ඇතක නොයේවා
මග නොබලා හිදින්නම්  හිමියනි ඔබ  දිනේවා
ආදරේ කරන්නම් ඔබහට එය නොදැනෙවා

ඉන්න බව දැනේ දොඩමලු වෙනු කැමති
ඔබ සිත තවත් පාරන්නට නොම කැමති
නොදුටු විලස යන්නම් එය ඔබට රුති
දෙතැනක වෙලා දෙසිතක් ආදරේ කරති